Się dostało :D

...czyli prezenty się dostało, z okazji pewnej okazji :)

od Joli ....

niby rzecz do noszenie, ale jednak póki co bardziej do podziwiania :D Ech, wygłaskać trzeba i się pozachwycać :)
Do tego kosmetyczka,

Trzymam w niej wszelkie koralikowce :) 

 Po raz kolejny - Dzięki!

I od PMa, mojego osobistego spełniacza marzeń :D

...................

Miłej niedzieli :D

Pierwsze szydełkowe stworki

... czyli pszczółka 

zrobiona z plastikowej kulki

i

...kocisko

 zrobione z kinderki :) Jak to się mówi "pierwsze koty za płoty"

Kolejne w planach.

A skoro mowa o kocie, to i moje osobiste kocisko musi się pojawić.

Oto Pixel, zwany robótkowo Pikotkiem :D

Miłego weekendu :)

Rozwiązanie zagadki czyli...

...komu czego pozazdrościłam :D

.....................................................

Zaczęło się od tego że Jola pochwaliła się tubą na szydełka, która ogólnie stała się  obiektem westchnień (widziałam niedawno tą tubę na żywo i robi mega wrażenie). Później Jola zajrzała do mnie i trafiła na ten szydełkowy wpis i się zaczęło :) no bo jak to ja mogę trzymać szydełka w takim golasie, że to wstyd i że tak nie mogę dłużej i że muszę wdzianko na tubę zrobić bo to nie może tak być :D

I tak zmobilizowałam się i popełniłam takie coś :D

 Bardzo lubię te różyczki :)

Jedno jest pewne, tuba ma niezłe wdzianko, dzięki czemu, zimą nie zmarzną mi szydełka

;)

.............................

Pozdrawiam :D

Zazdrość to samo ZUO!!

Pozazdrościłam KOMUŚ - CZEGOŚ, a do tego ten KTOŚ bardzo najechał mi na ambicję, że  MA a ja to co mam to jakbym NIE MIAŁA :)

Tak wiem, że nie wiecie o czym mowa, już niedługo wyda się o co mi chodzi a póki co "zajawka"

 i oczywiście w jedynym słusznym kolorze :D

...

Kot w pustym mieszkaniu

Wisława Szymborska

Umrzeć - tego nie robi się kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.
Wdrapywać się na ściany.
Ocierać się między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami lampa już nie świeci.
Słychać kroki na schodach,
ale to nie te.
Ręka, co kładzie rybę na talerzyk,
także nie ta, co kładła.
Coś się tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Coś się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.
Do wszystkich szaf się zajrzało.
Przez półki przebiegło.
Wcisnęło się pod dywan i sprawdziło.
Nawet złamało zakaz
i rozrzuciło papiery.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.
Niech no on tylko wróci,
niech no się pokaże.
Już on się dowie,
że tak z kotem nie można.
Będzie się szło w jego stronę
jakby się wcale nie chciało,
pomalutku,
na bardzo obrażonych łapach.
I żadnych skoków pisków na początek.